Alle kinderen van groep 3 laten kennismaken met allerlei sporten, dat is de ambitie van huisarts Rosanne Peters. Het moet verenigingen aan nieuwe leden helpen, maar belangrijker nog is de strijd tegen bewegings­armoede. Jong geleerd is oud gedaan. Sporten als norm.

De rol van ouders is groot: zijn papa en mama opgegroeid met sport en bewegen, dan wordt dat vaak doorgegeven aan de kinderen. De ouders van Rosanne voerden zelfs een ‘sportplicht’ in. Je móest lid van een sportvereniging zijn, maakt niet uit wat. Sport als onderdeel van de opvoeding.

Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die niet te bewegen zijn tot bewegen. Laat alle sportminnende partijen die er zijn zich vooral concentreren op het laaghangend fruit. In het nieuwe regeerakkoord wordt de sport- en beweegsector een belangrijke rol toegedicht. Zo staat er geschreven: “Bij de sportvereniging begint een gezond leven. Daarom helpen wij de verenigingen om straks klaar te staan Nederlanders weer aan het sporten te krijgen.” En verder: “We willen meer aandacht voor preventie en een gezonde levensstijl van jongs af aan.”

Van alom gejuich is echter geen sprake. NOC*NSF uit kritiek. Visie en adequate investeringen voor ‘professionalisering van de sport- en beweegsector’ blijven achterwege, stelt de sportkoepel. De Nederlandse Sportraad is eveneens ontstemd. Het is te vrijblijvend. En daar waar het nieuwe kabinet jaarlijks 25 miljoen extra wil uittrekken, berekende NLsportraad dat 485 miljoen nodig is om de sportbranche te versterken, te innoveren en te professionaliseren. Sport moet een publieke voorziening worden. Wielerjournalist en AD-columnist Thijs Zonneveld vindt dat sport niet langer gezien moet worden als hobby, als ‘iets leuks voor enaast’, maar als primaire levensbehoefte.

Ondertussen blijven we in SD SPORT oog hebben voor mooie lokale initiatieven. Voor mensen die passievol hun sport beleven. Voor vitaliteitsprofessionals. Denkt u ondertussen na over een ‘sportplicht’ bij u thuis? Ik wens u een vitaal 2022!