In juni vierden handbalvereniging Delta Sport en sportvereniging MZC’11 respectievelijk hun vijftigjarig en honderjarig jubileum. Peter Lefèvre en Jan Schiettekatte over toen en nu.

TEKST GERARD VAN LOON • BEELD SD SPORT

Lees meer

Peter Lefèvre

‘Daar komen de boeren uit Zeeland.’ Peter Lefèvre en zijn teamgenoten hoorden het vaak zat toen ze door het land trokken om de eer van handbalvereniging Delta Sport te verdedigen. De 55-jarige Zierikzeeënaar is nu voorzitter van de technische commissie. Het kanon van Nederland, zoals zijn bijnaam luidde, blikt terug.

Handbal in Zierikzee? Dan moeten we terug naar 21 juni 1969. Er werden destijds twee handbalwedstrijden gespeeld op het Havenplein. Na afloop werd er in het Huis van Nassau vergaderd over de oprichting van een vereniging. Op initiatief van Ria Schaalje, Henk Verhey, Cees Sanderse, Jo de Roos en Joop Goedhart die de heren Heyens en van Zonneveld van het N.H.V. Afd. Zeeland hun plannen voorlegden. Op 29 juni 1969 is officieel Handbalvereniging Delta Sport opgericht. In eerste instantie als handbalafdeling van sportvereniging Delta Sport.


Feest

Peter Lefèvre kwam de beginjaren ‘80 in beeld. “Ik deed aan voetbal, rugby, wedstrijdzwemmen en tennis. Allemaal leuk en aardig, maar ik wilde weleens een teamsport beoefenen. Bij het rugby kwam ik bont en blauw terug. Er waren opstootjes. Ik wilde handbal uitproberen. Een jaar of 20 was ik toen. In die tijd ben ik met de Heren 1 tot de hoogste klasse geklommen. We trokken met de bus het hele land door. Tot aan Emmen aan toe. Of we nu verloren of wonnen, dat maakte niet uit. Het was altijd feest. We speelden zo’n 10 jaar met elkaar en vonden in het veld elkaar blindelings.” Lefèvre stopte pas op zijn 50e vanwege knie- en enkelblessures. “Die werden al te gevoelig. Tot mijn 50e heb ik in het tweede elftal mee gedaan en was ik beschikbaar voor het eerste.” Stoppen bleek lastig.


Toekomst

Het kanon heeft een leeuwenhart voor handbal. Als technisch commissaris probeert hij overal vandaan spelers te strikken voor zijn vereniging, die slechts 1 herenteam telt. “Er komen enkele jongens van Orion uit Heinkenszand bij. We hebben gelukkig nog dames- en jeugdteams. In de nabije toekomst zijn we van plan om langs basisscholen en sportleraren op de middelbare scholen te gaan om het handballen te promoten. We hebben ook een marketingbedrijfje in de hand genomen. Want 50 jaar handbal in Zierikzee moet een eeuw handbal in Zierikzee kunnen worden.”     

Jan Schiettekatte

“Ik doe gewoon nog mee”, is een uitspraak van Jan Schiettekatte. De 74­-jarige Zierikzeeënaar speelt nog steeds zijn partijtje op zondag mee bij het voetbalteam van omnivereniging S.C Zierikzee. Vroeger kwam hij uit voor v.v. Zierikzee, v.v. MEVO én MZC. Jan blikt voor dit magazine terug.

Op relatief late leeftijd begon Schiettekatte op het veld te voetballen. “Ik was getrouwd en had mijn tweede kind al gehad, toen ik werd gevraagd door trainer en toenmalig buurman Cor van Aken om eens te komen kijken op de training. Ik werkte veel en hard in de havens. Toen ben ik eens wezen kijken en gaan voetballen.”

Schiettekatte kwam voornamelijk uit voor het tweede elftal van Zierikzee. Af en toe stond hij reserve bij het eerste elftal. In 1971 maakte hij de overstap naar buurman MEVO. “Een gezellige tijd. Bij die club telde iedereen mee, van het eerste tot en met het vierde of vijfde elftal. Bij Zierikzee lag de focus toch op de prestaties van het eerste team. Dat werd belangrijk gevonden. MEVO voetbalde op zaterdag, maar omdat ik de zaterdagen kon werken kreeg dat voorrang. Vandaar dat ik weer terug ben gegaan naar de zondag.”

Jan speelde vele jaren voor v.v. Zierikzee, dat later samen met v.v. MEVO in 2011 overging in MZC. Na enkele jaren werd daar het zondagvoetbal opgeheven. Nu speelt Schiettekatte, die vrijwel altijd bespaard is gebleven voor heftige blessures, zijn wedstrijden voor S.C Zierikzee 1, dat overigens maar één voetbalteam telt. “Zolang het gaat, gaat het.” Leuke anekdote is dat hij bijna een wedstrijd niet mee kon doen, omdat zijn tanden nog thuis lagen. Vrouwlief werd gebeld om die in de kleedkamer langs te komen brengen. “Pas toen kon de wedstrijd aanvangen.”


Actief

Jan is een krasse knar. Speelt hij geen voetbal, dan wel om de 2 á 3 weken biljart in Noordgouwe. Of hij is te vinden in zijn volkstuintje, dat achter de sportvelden ligt. Ook gaat hij op de zaterdagochtend graag kijken bij zijn kleinzoon die in de A1 van v.v. Goes speelt. Op het reünietoernooi van MZC’11 van zaterdag 15 juni zette hij zelf weer zijn beste beentje voor. Want, zoals Jan het zelf vaak zegt. “Ik doe gewoon nog mee hoor.”

Deel dit artikel: