Groeten uit...

GROETEN UIT... BELGIË

Al decennialang reist RTC Schouwen-Duiveland richting Ardennen om er te toeren. Voor het eerst zal op 6 juli een grote groep dames meefietsen. “Daarom hebben we nu twee routes: 100 km met 2.000 hoogtemeters en een van 68 km en 1.000 hoogtemeters. De dames fietsen de kortere route, samen met de heren die weinig getraind hebben”, legt organisator Linda Jumelet uit, die ooit het stokje overnam van Wim Evertse. Zelf neemt Linda overigens de lange route.

“Ik fietste altijd al mee en vond het zo leuk dat ik het graag wilde voortzetten. De animo vanuit de club is groot. Zonde om het verloren te laten gaan. We zoeken de autoluwe wegen en mooie plekjes van de Ardennen. We proberen er altijd iets leuks van te maken. Ook met bijvoorbeeld een pechprijs en een prijs voor diegene die het eerst bovenaan een bepaald punt was.”

Linda is blij met het enthousiasme vanuit de vereniging voor de Ardennentoer, maar vindt dat het ook niet te groot moet worden. “Het gaat ook om de veiligheid. Naar boven fietsen lukt wel, maar naar beneden is bijna een sport apart.”

Elke maand

Al zeker twintig jaar komt
Linda met haar man Leo, die haar besmette met het fietsvirus, in de Ardennen. Inmiddels hebben ze de toercaravan er vast neergezet. “We fietsen hier heel graag en komen dan ook één keer in de maand. Pakken we een weekend en doen dan één à twee routes. Afhankelijk van het weer is dat 40 tot 80 km. In de winter doen we een rondje met de mountainbike.”

GROETEN UIT... BURGH-HAAMSTEDE

Paul van Gestel (69 jaar) uit Tilburg is al twintig jaar een ‘pleziergolfer’, zoals hij dat noemt. Voor het vierde jaar staat hij samen met zijn vrouw Pia met de caravan op mini-camping Molenberg in Burgh-Haamstede, naast de gelijknamige golfbaan.

Doordeweeks doet het ex-hoofd P&O van Holland Casino nog vier uur advieswerk voor een familiebedrijf van een vriend. Van donderdag tot en met zondag vertoeven ze vaak op Schouwen-Duiveland. Paul: “Ik golf hier niet dagelijks, maar wel veel meer dan voorgaande drie jaren. Ik heb namelijk voor het eerst een jaarabonnement genomen. Bovendien ken ik steeds meer mensen van Golfclub Molenberg en word ik regelmatig gevraagd mee te doen.”

De baan is een grote uitdaging voor hem. “Die is moeilijk, zelfs voor professionals. Dat komt omdat het allemaal kort werk is.” Hoewel hij zichzelf niet echt als sporter beschouwt, ziet hij de voordelen van het golfen. “Je bent in beweging en anderzijds moet je je ook goed concentreren.” 

Sociale contacten

Belangrijker nog vindt hij de gezelligheid. “Golfen is het leukst om samen te doen. Je doet veel sociale contacten op, doet gezamenlijk een borreltje na afloop. Het is hier een soort familietje en de Molenberg heeft met onder andere Marcel Willemse een uitstekende gastheer.”

Naast mensen van de club, golft hij ook met andere campinggasten. “Golfclub Molenberg heeft een speciaal zomerarrangement, waarbij je drie maanden kunt golfen voor vijftig euro.” 

Als Paul niet in Zeeland zit, gaat hij elke zaterdag naar golfcomplex Prise d’eau, dat tussen Tilburg en Gilze-Rije ligt. “Dat doe ik al zo’n tien jaar.”

GROETEN UIT... EGYPTE

Regelmatig reizen leden van Schouwse Onderwatersportvereniging Scaldis naar Egypte. Soms alleen met familie, vaak als leden met elkaar. “Het is maar wie zin heeft en het wil organiseren. Toevallig kreeg ik deze week een mail met de vraag wie er in november mee zou willen”, aldus de 41-jarige Benjamin Vrolijk, secretaris van SOV Scaldis. 

In april reisde Benjamin met een gezelschap van achttien personen, waaronder zijn gezin, naar Egypte. “In een week doken we zes dagen, met een ochtend- en middagduik. De dag voor je vliegt, mag dat niet vanwege de decompressieziekte.” 

Egypte is de favoriete bestemming. “Heerlijk klimaat, goed betaalbaar en in de Rode Zee kun je prachtig duiken. Er is veel koraal en ziet de meest wonderlijke visjes. Zoals kinderen vissen tekenen, zie je ze daar. Ze hebben de meest gekke vormpjes, plat, dik, en dat in allerlei felle kleuren. Het is eigenlijk net of je in aan aquarium zwemt.”

De meesten nemen hun pak, vest en bril zelf mee, omdat ze gewend zijn aan hun eigen duikspullen. “Kost je wel een hele koffer.” Anderhalf jaar geleden ging Benjamin voor het eerst naar Egypte, andere leden gaan al dertig jaar. “Die zeggen dat er veel is veranderd: massatoerisme, minder vissen en het koraal is achteruitgegaan. Als je duikt, moet je gewoon niets aanraken!”

Indrukwekkend

Er zijn volop duikplekken. “Alleen al in Hurghada zijn zestig locaties. Soms liggen ze dichtbij elkaar, bijvoorbeeld net aan de andere kant van het rif. Onder water was de zeeschildpad indrukwekkend, maar het meest bijzondere vond ik een octopus. Die beweegt zich op een bijzondere manier, verandert van kleur… heel bijzonder om dat van twee meter afstand te kunnen zien.”

Deel dit artikel: