Als jonge meiden gymden de zusjes Heijboer in Amsterdam. Bep: “Ina was net een slangenmens, zo lenig.” Ina: “Nadat ik op gym ging, zat ik binnen twee weken in de hoogste groep.” Prijzen pakken deed ze echter niet. “Nee, dan moest je het allemaal zo sierlijk doen… dat wilde ik niet.”

De familie Heijboer woonde driehoog in Amsterdam-Oost. Hele middagen brachten de zusjes door op straten, pleinen en veldjes. Bep: “Niet per se om te sporten, maar we wilden gewoon graag bezig zijn.” Ina: “Er stond maar één auto in de straat dus je kon heerlijk spelen. Achter het Amstel-station was vroeger niks. Op die weide gingen we altijd spelen. Er waren pleinen met allerlei speeltoestellen. En op het Krugerplein ging ik heel vaak rolschaatsen, dat was nog met ijzeren wieltjes. Je had in die tijd ook niks anders. Tegenwoordig zitten ze allemaal te gamen…”

Bep: “Een heerlijke tijd. We speelden slagbal op straat en renden van putdeksel naar putdeksel.” Ina: “We gingen in Amsterdam overal naartoe. Overvaren met het pondje bij het Centraal-Station of naar de hoerenbuurt om te kijken.”

Korfbal

In 1956 verhuist de familie Heijboer vanuit Amsterdam naar het dorpje Serooskerke op Schouwen-Duiveland. Beide ouders komen immers oorspronkelijk uit Zeeland en willen terugkeren naar hun roots. Bep en Ina zijn dan respectievelijk 11 en 9 jaar. Ina: “We gingen alle zomers al hier naartoe, want mijn oma woonde op ‘Seroos’. De kinderen van het dorp kenden we dus al. Het Amsterdamse accent moesten we snel afleren op school.” De zussen moesten op de fiets naar school in Zierikzee.” Ina: “Elke dag 20 km, in weer en wind. Bijna niemand had in die tijd een auto.” 

In Serooskerke gaan de zussen na een paar jaar samen op korfbal bij Velocitas. Veel keuze was er niet. Bep: “Er was op het dorp niks anders.” 

Soepel

Vele jaren en omzwervingen later, zitten beide zussen weer op dezelfde sportvereniging: Sport Overdag in Zierikzee. Bep: “Toen ik nog bij Zeelandia werkte, heb ik ’s avonds gesport bij Rust Roest. Na mijn pensioen kon ik overdag gaan sporten.” Een paar jaar nadat Bep zich bij Sport Overdag heeft aangemeld, volgt Ina. 

“Om nog een beetje soepel te blijven”, zeggen de dames in koor op de vraag waarom ze graag gymen. Ina: “En je blijft onder de mensen. Je hoort ook nog wie het met wie houdt, hahaha.” Bep: “Ja, het is een gezellige groep.”  Ina: “Er komen de laatste jaren ook steeds meer mannen bij, ook leuk.” Bep: “Sommigen kennen we nog van vroeger, zoals de kippenboer.”

‘Planken’

Complimenten hebben ze voor hun trainer Patrick Elfrink van SMWO. Bep: “Die doet het erg leuk. Soms ben ik een dag later best stijf van het sporten.” Ina: “Ja joh, soms kan ik amper normaal zitten, hahaha.”

Ook aan een moderne fitnessoefening als ‘planken’ (spreek uit als ‘plenken’) waagt de seniorengroep zich.

Bep: “Laatst was in het nieuws dat iemand een record had gebroken door 8 uur te planken. Tegen Patrick zeiden we dat wij dat record gingen verbreken. Ja, dan wel de tijd van onze hele groep bij elkaar opgeteld natuurlijk!”

Ina: “Er zit een meneer in de groep van rond de 84 jaar, die won van Patrick met planken!” Bep: “Als die man van gym komt, gaat hij soms nog even de Dikke Toren op.”

Of ze dagelijks gymoefeningen doen, antwoorden de zussen tegelijkertijd én lachend: “Nee, daar zijn we te lui voor!”